Einstein

Vrijdagavond, het standaard recept,  al twee uur bezig om mijn haar in de gewenste plooi te krijgen. Bier was uiteindelijk mijn redmiddel. Niet ter verdoving maar ter ondersteuning van mijn melkboerenhondenhaar.

Om half elf op de fiets, richting mijn vriendin Nath en dan de stad in. Einstein was het eindstation, de beste discotheek in town daar waar je lekker jezelf kon zijn en geen last van opdringerige onervaren mannetjes.. Bij  binnenkomst was de discotheek al goed gevuld met gezellige mensen die al rondkijkend bekenden zochten. Wij ook, daar stonden de groepen die Nath en ik kenden. Groep voetballers en de groep korfballers en dan waren er nog een paar kleine groepjes waar we er 1 of 2 van kenden. We wisten dit wordt weer een gezellige avond.

Uiteraard was Prince die ons de dansvloer op wist te verleiden, Lets go crazy liet ons meevoeren in sensualiteit van zijn gilletjes. Uiteraard waren Nath en ik al een tijd op elkaar ingespeeld om onze act op te voeren en liefst boven op een box. Al zwoel dansend wisten we de blikken naar ons toe te trekken, met als humor het niet in de gaten  willen hebben.

Nath had een relatie met Ed en hij was prachtige kerel om naar te kijken maar te lief in mijn optiek. Nath was net met hem gaan samenwonen in het centrum. Ed was een stilzwijgende man waar niet makkelijk een gesprek mee aan te knopen viel. Hij ging wel graag met ons mee uit dat vonden wij dan wel weer tof. Ook kon hij het wel accepteren dat wij nogal melig Prince over hard straat zongen. Gezien onze stemmen kan ik me voorstellen dat een gene gevoel de overhand kan krijgen. Nath had het goed voor elkaar want zij kon zichzelf blijven binnen een relatie. Dat wenste ik ook voor mezelf.

De gehele avond ben ik op de dansvloer te vinden, genietend van de goede muziek die er gedraaid wordt, vind ik het gewenste wereldje van mezelf. Ik verlies mezelf in de muziek en ik zie vanuit een ooghoek Nath die met iedereen de oppervlakkige gesprekken voert.  Iets wat een talent is van haar. Ik krijg geen woord uit mijn strot als iemand met een standaard regel op me af komt. Ik ben daar te praktisch en te direct voor. Mannen vinden mij bedreigend en waarschijnlijk uniek in mijn soort.

Die avond kom ik een goede bekende van mij tegen, een van de aantrekkelijkste mannen die ken van het voetbal, Anton. Hij staat met een vrouw te zoenen, wetende dat hij niet met haar is getrouwd en ik dacht geen moment na en trok hem bij die vrouw vandaan. Als een schaduw van mezelf hoor ik mezelf zeggen, je vrouw ligt godverdomme nog op het kraambed, waar ben je mee bezig. Vol frustratie been ik weg.  Niet afgewacht, wat hij te zeggen zou hebben maar de schaapachtig, onschuldige blik, zette me op tilt. Als een mokerslag sta ik weer in de realiteit. Inmiddels bij de rustgevende ruimte "buiten" terecht gekomen, kom ik weer tot mezelf. Nath heeft het meegekregen en zegt wat is het moraal in dit verhaal. Als dit normaal is dan blijf ik alleen. Ja dat snap ik maar het helpt alleen niet want hij gaat gewoon met die meid naar huis en is dit de moeite waard. Ik schud mijn hoofd en weet de kwaliteit van de vraag telt want ik moet haar een antwoord verschuldigd blijven. Weer smet op een avond uit, een vroege kater.

In gedachten verzonken kom ik thuis en vraag me af of ik me teveel heb laten gaan. Maar vooral de vraag had ik beter mijn mond kunnen houden en waarom ik dit zo de moeite waard vind om te doen. Ik maak macaroni warm want ik heb altijd honger na het uitgaan en we hebben vandaag geen broodje kaas gegeten. Het moment van opscheppen gaat gepaard met een knal en nog een knal en daarover nog een knal, Ik kan het geluid niet plaatsen en ga op het aanrecht staan om te kijken door het keukenraam wat er aan de hand is. Er is van alles aan de hand bij onze particuliere koffieshop. Ik maak mijn moeder wakker en vertel haar wat er loos is. Ze loopt mee naar beneden en even later horen we politie en ambulance. Het is net een film waar ik in leef. Mijn moeder spreekt met de buren en zijn buiten gaan kijken. Ik had daar niet zo´n behoefte aan. Later hoorde ik dat hij drie pistool schoten had overleefd, dus de wonderen zijn de wereld nog niet uit.